Żarełko

Nakupiłam trochę ogórków, poczułam nieodpartą chęć odegnania jesieni, a raczej zatrzymania choć na chwilę jej bardziej kolorowych dni i nakupiłam ogórków, cebuli, włoszczyzny, jabłek z ambitnym (jak na mnie) planem przygotowania czegoś na zimną, ciemną i smutną zimę.

Ogórki na sałatkę, jabłka na szarlotkę... a na koniec dnia w nagrodę grzanki - oczywiście z rozpędu nie pomyślałam, że nie samą zieleniną człowiek żyje, zapomniałam, że lodówka pusta, więc grzanki skromne - tylko cebulka i żółty ser... ale odrobina aromatycznych przypraw i zaczęły wyglądać obiecująco.

Teraz tylko zapiec, poczekać aż ser zacznie spływać i... pożarliśmy w parę sekund, aż żałowałam, że tak mało było. :)

Ach,  i mam też coś na rozgrzewkę, a jakoś nie miałam okazji się "pochwalić" - odrobinę słońca zaklętą w słoikach - nie wygląda zbyt pięknie, ale uwierzcie: ich aromat, smak potrafi zawrócić w głowie! Niektóre już napoczęte, nawet solidnie, ale cóż począć, że nie mogłam smaku złapać? Pachnący, słooodki, prawdziwy, polski miód.

Rzepakowy, gryczany, wieloowocowy, lipowy, akacjowy, malinowy, faceliowy... Chociaż pojęcia nie mam, czym u licha są te facelie???

Za firanką

Byłabym zapomniała!
A na parapecie, po cichutku, rośnie sobie malutki fiołek... Przyjął się! Bardzo się ucieszyłam, smutny dzień nabrał trochę kolorów - a jeszcze więcej, bo i odnóżka pokrzywy rośnie też się przyjęła i - odpukać - nie zamierza usychać. Nie mam dobrej ręki do kwiatów, tym bardziej mi się miło na serduchu zrobiło gdy je zobaczyłam. :)

Nowe słówka

Przeglądając słownik odkryłam nowe słowo: "abulia - psych. chorobliwy brak a. niedostatek woli, niemożność podejmowania decyzji i urzeczywistnienia zamierzeń."

Ha! Nie wiedziałam, że mój problem jest jednostką chorobową! Zawsze miałam problemy z podejmowaniem decyzji... ;))

Nie wiem tylko, czy mam się ucieszyć z usprawiedliwienia, czy może zbuntować i powiedzieć, że nie jestem chora?... Oczywiście wszyscy wiemy co myśleć, gdy ktoś mający problemy zaprzecza im i mówi, że jest normalny. ;) Z dziesiątej strony - czym jest normalność?

I tak mija mi samotny wieczór. Na głupotach. A tymczasem mięsko się piecze...

 

Zapomniałam o święcie...

Nie kupiłam nic do jedzenia, nie mamy nawet pieczywa! Ale obudziłam się rano, a w domu pachnie, i to jak! Ziołowym chlebem! Mój dzielny zapracowany Mężczyzna, nawet nie narzekał, po prostu wstał wcześniej i upiekł - taki jak lubimy: prawie sama skórka, pyyycha. :))) No i jak tu go nie lubić?

Migawka z dawnych czasów

Jednym z dobrych smaków zapamiętanych z domu jest smak wołowych bitek - coś, czego nie umiem osiągnąć, ale zdarza się, że tęsknota mnie dopadnie i wtedy próbuję po raz kolejny... Jeszcze nie wiem jak smakują, ale wyglądają i pachną pięknie. :)

Spokojna niedziela

Lubię chryzantemy. Niektórzy uważają je za kwiaty cmentarne. Dla mnie są piękne - może to przez pogodę?

Dawno, dawno temu, chociaż wcale nie za siedmioma górami, 1 listopada był zwykle paskudnym, zimnym, burym, śnieżnobłotnym, wstrętnym dniem, jednym z najgorszych dni w roku - i widok tych pięknych, kolorowych kwietnych kul między lampkami był jedynym światełkiem w tunelu...

Ostatnie lata są znacznie łaskawsze pod tym względem (może coś jest w tym ociepleniu klimatu?), ale zostało we mnie upodobanie do pięknych, złocistych pomponów.

Złoto przed i za oknem...

Krótki spacer

1 listopada na Bródnie - mojej Mamie...