Warszawska Opera Kameralna - "Doda nie wystarczy"

Wizja zamknięcia Warszawskiej Opery Kameralnej robi wrażenie... Przyznaję, nie bywam, nie chadzam, ale często "chętnie bym poszła". To chyba taki syndrom mieszkańca "wielkiego miasta" - wszystko jest dostępne, więc nie trzeba iść dzisiaj, można jutro... I tak mijają tygodnie i lata. Bo jest tyle pilniejszych spraw.

Miałam w pracy koleżankę pochodzącą z małego miasteczka - dziewczyna od małego regularnie przyjeżdżała do Warszawy i szła do kina, do teatru, do opery, do muzeum... To była wyprawa, święto ale przede wszystkim coś, co po prostu "się robi" - bo w domu nie ma. Wstyd mi było przyznać, że ja mając to wszystko pod nosem nie korzystam.

W każdym razie bardzo bym chciała, żeby także opera kameralna się ostała i mogła działać bez problemów. I gdy na Krakowskim Przedmieściu miał być koncert dla jej ratowania, połączony ze zbieraniem podpisów, wreszcie poszłam.

Requiem Mozarta na przeciwko wejścia do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Koniec maja. Godzina 15-ta. Słońce, a na horyzoncie nadchodząca wielka ciemna chmura...

Wrażenie? Niesamowite.

Pasja? Zaraźliwa.

Skutek? zobaczymy...
http://m.warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,106541,11824035,Requiem_dla_ministra_na_ulicy___Doda_nie_wystarczy_.html

Przemawia Tadeusz Deszkiewicz - współtwórca akcji "SOS dla WOK". Patrzy na mnie sam Zbigniew Graca - dyrygent. Człowiek-pasja, mam ciarki na samo wspomnienie koncertu!

Requiem Mozarta - na Trakcie Królewskim.

Podpisy zostały złożone.

Mały Mozart :)

Pasja - także w nogach. :)

Wielkości, kierunki...

Kolory, odcienie...

Fryzury i ymydże :)

Różne sposoby na radzenie sobie z wiatrem. :)

Piękne głosy mają chwilę wytchnienia. Nastroje pasujące do sytuacji i muzyki.

Ciemne chmury nad WOK-iem...

Fascynujący facet!! :))